Zdrowie i styl życiaZdrowie psychiczne

Ruminacje nad samotnością bardziej związane z depresją niż sama samotność

Samotność to nie wszystko – rola myśli ruminacyjnych w depresji

Badania przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu w Hongkongu (HKU) ujawniają, że kluczowym czynnikiem łączącym samotność z depresją jest ruminacja – powracające i natrętne negatywne myśli na temat własnej samotności. Wyniki badania, opublikowanego w czasopiśmie Nature Mental Health, wskazują na istotne implikacje terapeutyczne dla osób zmagających się z izolacją społeczną.

Mechanizm samotność-ruminacja-depresja

Zespół badawczy, pod kierownictwem profesor Tatia M.C. Lee, dyrektorki Państwowego Kluczowego Laboratorium Nauk o Mózgu i Poznaniu oraz profesorki psychologii klinicznej na HKU, skupił się na analizie sieciowej relacji między samotnością, ruminacją i depresją. Badanie objęło 900 osób dorosłych z Hongkongu, Kantonu i Fuzhou, przeprowadzone w latach 2021–2023, w czasie pandemii COVID-19.

Ruminacja została zdefiniowana jako powtarzające się i natrętne negatywne myśli oraz uczucia. Samotność, z kolei, zdefiniowano jako różnicę między oczekiwanymi a rzeczywistymi relacjami społecznymi. Hipoteza badaczy zakładała, że ruminacja pełni rolę mediatora między samotnością a depresją, gdzie wyższy poziom samotności prowadzi do intensywniejszej ruminacji, a ta z kolei zwiększa ryzyko depresji.

Kluczowe wyniki badań

Wyniki badania wskazują, że ruminacja nad samotnością jest centralnym elementem sieci samotność-ruminacja-depresja. W szczególności połączenie między konkretną myślą ruminacyjną („myślę o tym, jak bardzo jestem samotny”) a odczuciem samotności („jak często czujesz się samotny”) odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu tej sieci.

Prof. Lee podkreśla, że „nasze badanie ujawniło, iż ruminacja nad samotnością znacząco zwiększa ryzyko wystąpienia depresji. Z tego względu interwencje skierowane na redukcję samotności mogą stanowić kluczową strategię w ograniczaniu liczby przypadków depresji”.

Rekomendacje terapeutyczne

Zespół badawczy sugeruje, że skuteczne terapie dla osób zmagających się z depresją powinny koncentrować się na redukcji myśli ruminacyjnych związanych z samotnością. Interwencje powinny dążyć do przerwania połączenia między uczuciem samotności a ruminacją, co pozwoli na dezaktywację sieci samotność-ruminacja-depresja. Dzięki temu negatywne skutki samotności, prowadzące do depresji, mogłyby zostać znacząco ograniczone.

Znaczenie wyników

Badanie wskazuje na konieczność zmiany podejścia w leczeniu depresji, zwłaszcza w kontekście izolacji społecznej, która była szczególnie widoczna podczas pandemii COVID-19. Skupienie się na procesach poznawczych, takich jak ruminacja, może otworzyć nowe możliwości terapeutyczne i pomóc osobom narażonym na rozwój depresji w wyniku samotności.

Artykuł pt. „A network analysis of rumination on loneliness and the relationship with depression” został opublikowany w Nature Mental Health. Pełny tekst badania dostępny jest pod adresem: DOI: 10.1038/s44220-024-00350-x.

Podobne artykuły

Back to top button