Dzieci dotknięte utratą mieszkania częściej cierpią na depresję i lęki: badanie Uniwersytetu Pittsburskiego
W czasach rosnących kosztów życia i osłabiania systemów wsparcia społecznego, doświadczenie eksmisji, utraty domu lub kredytu hipotecznego ma mierzalny, negatywny wpływ na rodziny. Nowe badania opublikowane w środę na łamach „JAMA Network Open” ukazują, jak poważne konsekwencje ponoszą dzieci w zakresie zdrowia psychicznego.
„Wiedzieliśmy, że eksmisja lub utrata mieszkania ma wpływ na dorosłych, ale nie mieliśmy tak wielu danych dotyczących dzieci z rodzin zagrożonych utratą dachu nad głową” – powiedział Jamie Hanson, profesor nadzwyczajny psychologii na Uniwersytecie w Pittsburghu i główny autor publikacji.
W badaniu przeanalizowano dane ponad 36 000 rodzin, sprawdzając, w jaki sposób lęk lub stres rodzica związany z eksmisją, zajęciem nieruchomości lub utratą mieszkania wpływa na zdrowie psychiczne dzieci. Okazało się, że niepokój rodziców dotyczący utraty domu był powiązany z występowaniem depresji i zaburzeń lękowych u dzieci. „Jeśli opiekun bardzo się martwił, ryzyko depresji u dziecka wzrastało od 10% do nawet 35%” – podkreślił Hanson.
Szczególnie niepokojący był wpływ na małe dzieci, poniżej 9. roku życia. „Zazwyczaj nie obserwujemy wysokiego wskaźnika depresji u małych dzieci, młodszych niż 8 czy 9 lat, ale stres rodziców związany z utratą mieszkania wiązał się z częstszym zgłaszaniem takich problemów” – dodał Hanson.
Warto zaznaczyć, że stres wynikający z utraty mieszkania nie był związany ze wszystkimi zaburzeniami psychicznymi. „Nie znaleźliśmy silnych powiązań z ADHD czy problemami behawioralnymi. Uwzględniliśmy wiele innych czynników i nie zaobserwowaliśmy istotnych korelacji” – zaznaczył badacz.
Podsumowując, stres zwiększał prawdopodobieństwo, że dzieci „będą internalizować problemy, takie jak depresja i lęki” – napisano w artykule zatytułowanym „Stress About Eviction or Loss of Housing and Child Mental Health” („Stres związany z eksmisją lub utratą mieszkania a zdrowie psychiczne dzieci”).
Autorzy badania zwrócili także uwagę na nierówności społeczne w dostępie do stabilnego mieszkania. „Eksmisje i przejęcia nieruchomości nie są równomiernie rozłożone wśród różnych grup społecznych. Dotykają one nieproporcjonalnie często osoby należące do mniejszości rasowych i etnicznych, osoby ekonomicznie marginalizowane oraz rodziny z dziećmi” – napisał Hanson.
„Nasze wyniki podkreślają pilną potrzebę wprowadzenia polityk i programów, które przeciwdziałają niestabilności mieszkaniowej i chronią zdrowie psychiczne dzieci. Nie musi tak być. Możemy zwiększyć pomoc mieszkaniową, możemy wprowadzić przepisy pozwalające na tymczasowe utajnienie danych sądowych dotyczących eksmisji… Musimy zrobić więcej” – podsumował Hanson.
Źródło: JAMA Network Open, University of Pittsburgh
